- 瞎碰乱闯
- xiā pèng luàn chuàngалбаты ұрыну, албаты соқтығу, беталды тиісу, беталды килігу, даңғойлық ету, алаңғасарлық істеу, көзсіздікпен қойып кету, омыраумен соға ұмтылу, тәуекелшілдікпен ұрына кету; даңғойлық, алаңғасарлық; әлкеуделік
Қытайша-қазақша идиомдар (чэңюй).